تصویر سازی

تصویر سازی همیشه با روح من به طرز عجیبی عجین بوده، اصلا انگار از روز ازل با من بوده. انگار که همیشه توی وجودم بوده. تصویر سازی گاهی منو بین خیال و واقیعت گیر می اندازه. انگار گاهی نمی دونم خیال کدومه، واقیعت کدومه. تصویر سازی، من رو بین سبک ها گیر می ندازه. سبک هایی که به هم هیچ ربطی ندارن. به این فکر می کنم که چطوری می تونم این سبک های بی ربط رو به هم ربط بدم. دلم می خواد طرح هم ساده باشه، هم شلوغ، هم پر از رنگ باشه هم رنگ های کمی توش استفاده شده باشه! خوب این ها کنار هم جمع نمی شه. برای کار نهایی خوب، خیلی برام سخته که یه سبک رو انتخاب کنم و به اون سبک وفادار بمونم و جلو برم. همیشه یه جایی گیر کردم، اون وسط ها، اون کنار ها. گاهی حتا عقب موندم، از خودم، از تصویر سازی ها. گاهی واقیعت رو فقط همون طوری که خواستم دیدم و اینو می شه تو طرح هام دید. تصویر سازی برای من یه چالش بزرگه، یه درگیری شخصی قدیمی با هویت. با واقیعت و رویا. با این که من واقعا کدوم یکی از این هام؟ سفیدم با راه های سیاه، یا سیاهم با راه های سفید؟! رنگییم یا گُل گُلی؟ شلوغم یا آروم؟ ساکتم یا پرحرف؟ بدجنسم یا مهربون؟ پررو ام یا خجالتی؟ جمع رو بیشتر دوست دارم یا تنهایی رو؟ شاید موقع تصویر سازی، از همیشه به خودم نزدیک ترم، به اون درونِ درهم برهمم. اکثرا تصمیم اولیه خیلی سخته. انگار که کِش و قوس می یام. انگار که خیال و واقیت هر کدوم من رو از یه طرف می کشن و سبک ها هر کدوم از طرف دیگه و این پروسه گاهی چندین ماه طول می کشه. شیاد تور سازی ی چیزی رو می خد به من یاد آوری کنه، شیاد می خد بگه که نمی شه که هر قسمت من شبهه یکی باشه. نمی شه که من سادگی فلانی رو در کنار شلوغی خودم داشته باشم، نمی شه که من هنر یکی دیگه رو در کنار هنر خودم داشته باشم، شاید می خواد بگه که من نمی تونم توی همه چیز عالی باشم و این خوبه که توی همین چندتا چیزی که بلدم عالی باشم، شاید می خواد بگه که من باید سبک خودم رو برای زندگی ادامه بدم، سبکی که خیلی خوب و دوست داشتنیه، بدون این که بخوام فکر کنم شاید سبک این کس یا اون کس یا فلان کس بهتر از من باشه. شاید خیلی چیز های دیگه هم می خواد بهم بگه. شاید باید بهتر و بیشتر بهش گوش کنم؟
گاهی تصویر سازی برام کار سختی می شه اما من انقدر ادامه می دم تا این که به خودم نزدیک تر بشم، تا این که جواب سوال هامو بگیرم. تا این که خوددرگیری هام حل بشه، تا این که آدم بهتری بشم...